1897 yılında Ezine’nin Geyikli Bucağı’nda doğan Ömer GÜNER’in askerlik hayatı Ezine’de başlamıştır ve Çanakkale, Halep, Şam, Kudüs, Hayfa, Yafa Cepheleri’yle devam etmiştir. İngiliz’e esir düştükten sonra memleketine dönebilen 84 yaşındaki Ömer GÜNER, Çanakkale Cephesi’ndeki anılarını şöyle anlatmıştır:
24’üncü Fırka, 2’nci Alay, 3’üncü Tabur 11’inci Bölük’teydim. Kumkale’de deniz kıyısında bekledik. İstihkâmlarda üç ay durduk. Anafartalar istihkâmlarında düşman çekilmişti artık. Topları, tüfekleri, yiyecekleri yığılı. Bırakmış her şeyini.
Atatürk’ü Anafartalar Cephesi’nde gördüm. Ben Yüzbaşı Nuri Bey’in postası idim o zaman. Yüzbaşı ile posta gitmiştik. Yüzbaşı onun bulunduğu istihkama girdi. Atatürk’le konuştular. Ben dışarda bekliyordum. Askerlerden biri dedi ki:
– “Kemal bu. Çok iyi adam. Selanikliymiş. Çok hatırnaz adam.”
Orada görmüştüm.[1]
[1]Cahit Önder, 7 Cephenin Gazileri Anlatıyor, Nesa Ofset Matbaacılık, İzmir, 2005, s.121-123