1892 yılında Çan’ın Karakoca Köyü’nde doğan Ali ŞİMŞİR’in askerlik hayatı 1915 senesinde başlamış ve dört sene sürmüştür. Çanakkale Cephesi ve Rus Cephesi’nde düşmanla çarpışan 89 yaşındaki Ali ŞİMŞİR, Anafartalar’daki anılarını şöyle anlatmıştır:
Mustafa Kemal’i duyardık, Anafartalar’da grup kumandanıydı o zaman.
Tekirdağ’da 68 gün talim gördüm. Hemen cepheye girdim. Eceabat’ın arka tarafına Koca Anafarta’ya gittik. Beş ay bulundum cephede İngiliz’e karşı. Mevzilerdeydik. Çok harbe girdim, yaralanmadım çok şükür. Piyade askeriydim. Bir zaman kasalı tüfek taşıdım. Sonra mavzer verdiler.
Gece fedailer çıkardı bizden ve düşmandan. İstihkâmlara bomba atarlardı. Bizim mangada Antalyalı Mustafa Çavuş vardı. Fedayi olarak düşman mevzilerine çok bomba attığından, madalya ve beratı vardı. «O madalya ve beratı varken, nereye gitse Cuma namazı kılınır.» derlerdi. 4’üncü Kolordu, 12’nci Fırka, 36’ncı Alay, 1’inci Tabur, 1’inci Bölük’teydim.
Kolordu Kumandanı Ali İhsan Paşa idi. Fırkada Faik Bey, Binbaşı Mazhar Bey vardı Bizim Yüzbaşımız Rahmi Beydi. Celil Efendi, Sıtkı Efendi. Rüştü Efendi, Süleyman Efendi gibi küçük zabitlerimiz vardı. Bizim taburda, 2’nci Bölük Kumandanı Yüzbaşı Ahmet Efendi Ezineliydi.
Çanakkale’den İngiliz kaçtıktan sonra Edirne’ye gittik. Daha sonra Rus Cephesi’ne gittik.
Madalyam yok. Yıllık maaşı
alıyorum.[1]
[1] Cahit Önder, 7 Cephenin Gazileri Anlatıyor, Nesa Ofset Matbaacılık, İzmir, 2005, s.71-72